Walka sportowa w karate kyokushin

Celem walki nie może być zwycięstwo za wszelką cenę tylko szukanie słabych punktów w obronie przeciwnika (tzn. często odsłanianych lub w ogóle nie chronionych) i konsekwentne zadawanie uderzeń w te miejsca. Wymaga to maksymalnej koncentracji umysłu od pierwszej do ostatniej sekundy pojedynku oraz umiejętności naprzemiennego napinania i rozluźniania odpowiednich partii mięśniowych w momencie wykonywania bloków czy ataków.

Szacunek dla przeciwnika

Jednym z podstawowych elemen­tów taktyki walki sportowej powinien być szacunek dla przeciwnika, bez względu na jego staż treningowy i po­siadany stopień. Przeciwnika z osią­gnięciami sportowymi żaden zawodnik nie będzie lekceważył. Na­tomiast przeciwnicy nieznani, mało znani lub początkujący w startach mo­gą być nieprzewidywalni w prowa­dzeniu swojej taktyki walki, często nieracjonalnej z punktu ekonomii i skuteczności. Wiąże się to z tym, że nie każdy zawodnik przywiązuje wagę do podwyższania swojego stopnia szkoleniowego kyu czy dan i jego aktu­alnie posiadany stopień nie będzie wy­kładnikiem umiejętności. Tak samo jak staż treningowy nie jest miarą wytrenowania.

Walka sportowa nie powinna być prowadzona bez przerwy z maksymal­ną intensywnością. Na turniejach wyso­kiej rangi ze względu na wzrastającą liczbę dogrywek od ćwierćfinałów jest to wręcz przeszkodą w osiągnięciu wy­sokiej pozycji ze względu na znaczną eksploatację organizmu, ponieważ wysoka intensywność walki prowadzona w dłuższym czasie wpływa na radykalne obniżenie percepcji i jakość wykony­wania ruchów. W walce taktyka i ekonomia ruchu, realizująca się po­przez doskonałą technikę, ma zasadni­cze znaczenie.

Im stabilniejsza i spokojniejsza jest pozycja walki, tym większa jest koncen­tracja uwagi, możliwość oceny ruchów i błędów przeciwnika. Umożliwia to wy­konanie skutecznego bloku lub uniku w momencie ataku przeciwnika i wyko­nanie natychmiastowego kontrataku.

Finezyjna szermierka

Celem walki powinna być finezyjna szermierka przy użyciu rąk i nóg, wy­kazywanie przeciwnikowi swojej wyż­szości w umiejętnym wykorzy­stywaniu popełnianych przez niego błędów a końcowym efektem takiej walki może być tylko zwycięstwo.

Obrona doprowadzona do perfekcji oraz tzw. czucie przeciwnika to pod­stawa kontrolowania przebiegu walki. Poruszając się w pozycji walki tylko w przód lub w bok oraz wyczekując na atak przeciwnika lub wręcz prowokując go zmuszamy przeciwnika do odkrycia się w momencie ataku. Wtedy istnieje największa możliwość przeprowadzenia skutecznej kontry. Jest to oczywiście najwyższy poziom wytrenowania za­wodnika, który może liczyć na sukcesy na europejskiej czy światowej arenie.

Taktyka jest to przemyślany, zracjona­lizowany i ekonomiczny plan walki sportowej. Ponieważ w trakcie wysiłku aż ok. 70% energii zamieniane jest w ciepło, a ok. 30% w pracę, w spor­tach walki taktyka ma bardzo ważne znaczenie i niejednokrotnie dobrze ob­rana przyczynia się do zwycięstwa. W karate duży nacisk należy kłaść na poprawną technikę zarówno w bloko­waniu i zadawaniu uderzeń, jak również w wykonywaniu uników oraz porusza­niu się w pozycji walki polegającym przede wszystkim na kontroli dystansu w stosunku do przeciwnika. Wystrze­gać się należy negatywnych odruchowych reakcji jak: wycofywanie się po linii prostej, zasłanianie pola widzenia przy blokowaniu ataków, poruszania się na nadmiernie wyprostowanych koń­czynach dolnych. Poruszając się w po­zycji walki należy wykorzystywać rotację w stawach całego ciała, zamiast wykonywać zbędne kroki.

Rola sekundanta

W trakcie walki ważne jest aby za­wodnikowi sekundował trener a nie za­wodnik. Trener ma całościowe spojrzenie na zawodnika, dobrze zna je­go predyspozycje i przygotowanie do zawodów, mniej emocjonalnie ocenia przebieg walki. Natomiast zawodnik, który sekunduje swojemu koledze oce­nia walkę z reguły odnosząc się do wła­snych możliwości i umiejętności oraz przenosi swoje emocje na kolegę, co zaburza jego indywidualną osobowość i przez to dekoncentruje.

Podczas walki uwagi do zawodnika należy maksymalnie ograniczać, prze­kazywać naprawdę istotne, aby zawod­nik mógł skoncentrować się na realizacji swojej taktyki.

Do najistotniejszych uwag należą: przypominanie o chronieniu głowy i nie przyjmowaniu bez potrzeby uderzeń oraz wskazywanie słabych punktów, nie chronionych przez przeciwnika.

Im głośniej i częściej wyrażamy swoje uwagi walczącemu, tym moc­niej i skuteczniej rozpraszamy go w prowadzeniu przez niego swojej taktyki walki.

autor: Roman Kęska


Artykuł z numeru Budo Karate: