Celem walki nie może być
zwycięstwo za wszelką cenę tylko
szukanie słabych punktów w obronie
przeciwnika (tzn. często odsłanianych
lub w ogóle nie chronionych) i konsekwentne zadawanie uderzeń w te
miejsca. Wymaga to maksymalnej koncentracji umysłu od pierwszej do ostatniej sekundy pojedynku oraz
umiejętności naprzemiennego napinania i rozluźniania odpowiednich partii
mięśniowych w momencie wykonywania bloków czy ataków.
Szacunek dla przeciwnika
Jednym z podstawowych elementów taktyki walki sportowej powinien być szacunek dla przeciwnika, bez względu na jego staż treningowy i posiadany stopień. Przeciwnika z osiągnięciami sportowymi żaden zawodnik nie będzie lekceważył. Natomiast przeciwnicy nieznani, mało znani lub początkujący w startach mogą być nieprzewidywalni w prowadzeniu swojej taktyki walki, często nieracjonalnej z punktu ekonomii i skuteczności. Wiąże się to z tym, że nie każdy zawodnik przywiązuje wagę do podwyższania swojego stopnia szkoleniowego kyu czy dan i jego aktualnie posiadany stopień nie będzie wykładnikiem umiejętności. Tak samo jak staż treningowy nie jest miarą wytrenowania.
Walka sportowa nie powinna być prowadzona bez przerwy z maksymalną intensywnością. Na turniejach wysokiej rangi ze względu na wzrastającą liczbę dogrywek od ćwierćfinałów jest to wręcz przeszkodą w osiągnięciu wysokiej pozycji ze względu na znaczną eksploatację organizmu, ponieważ wysoka intensywność walki prowadzona w dłuższym czasie wpływa na radykalne obniżenie percepcji i jakość wykonywania ruchów. W walce taktyka i ekonomia ruchu, realizująca się poprzez doskonałą technikę, ma zasadnicze znaczenie.
Im stabilniejsza i spokojniejsza jest pozycja walki, tym większa jest koncentracja uwagi, możliwość oceny ruchów i błędów przeciwnika. Umożliwia to wykonanie skutecznego bloku lub uniku w momencie ataku przeciwnika i wykonanie natychmiastowego kontrataku.
Finezyjna szermierka
Celem walki powinna być finezyjna szermierka przy użyciu rąk i nóg, wykazywanie przeciwnikowi swojej wyższości w umiejętnym wykorzystywaniu popełnianych przez niego błędów a końcowym efektem takiej walki może być tylko zwycięstwo.
Obrona doprowadzona do perfekcji oraz tzw. czucie przeciwnika to podstawa kontrolowania przebiegu walki. Poruszając się w pozycji walki tylko w przód lub w bok oraz wyczekując na atak przeciwnika lub wręcz prowokując go zmuszamy przeciwnika do odkrycia się w momencie ataku. Wtedy istnieje największa możliwość przeprowadzenia skutecznej kontry. Jest to oczywiście najwyższy poziom wytrenowania zawodnika, który może liczyć na sukcesy na europejskiej czy światowej arenie.
Taktyka jest to przemyślany, zracjonalizowany i ekonomiczny plan walki sportowej. Ponieważ w trakcie wysiłku aż ok. 70% energii zamieniane jest w ciepło, a ok. 30% w pracę, w sportach walki taktyka ma bardzo ważne znaczenie i niejednokrotnie dobrze obrana przyczynia się do zwycięstwa. W karate duży nacisk należy kłaść na poprawną technikę zarówno w blokowaniu i zadawaniu uderzeń, jak również w wykonywaniu uników oraz poruszaniu się w pozycji walki polegającym przede wszystkim na kontroli dystansu w stosunku do przeciwnika. Wystrzegać się należy negatywnych odruchowych reakcji jak: wycofywanie się po linii prostej, zasłanianie pola widzenia przy blokowaniu ataków, poruszania się na nadmiernie wyprostowanych kończynach dolnych. Poruszając się w pozycji walki należy wykorzystywać rotację w stawach całego ciała, zamiast wykonywać zbędne kroki.
Rola sekundanta
W trakcie walki ważne jest aby zawodnikowi sekundował trener a nie zawodnik. Trener ma całościowe spojrzenie na zawodnika, dobrze zna jego predyspozycje i przygotowanie do zawodów, mniej emocjonalnie ocenia przebieg walki. Natomiast zawodnik, który sekunduje swojemu koledze ocenia walkę z reguły odnosząc się do własnych możliwości i umiejętności oraz przenosi swoje emocje na kolegę, co zaburza jego indywidualną osobowość i przez to dekoncentruje.
Podczas walki uwagi do zawodnika należy maksymalnie ograniczać, przekazywać naprawdę istotne, aby zawodnik mógł skoncentrować się na realizacji swojej taktyki.
Do najistotniejszych uwag należą: przypominanie o chronieniu głowy i nie przyjmowaniu bez potrzeby uderzeń oraz wskazywanie słabych punktów, nie chronionych przez przeciwnika.
Im głośniej i częściej wyrażamy swoje uwagi walczącemu, tym mocniej i skuteczniej rozpraszamy go w prowadzeniu przez niego swojej taktyki walki.
autor: Roman Kęska
Artykuł z numeru Budo Karate:
